صحنه اختتامیه جشنواره جام‌جم طوری چیده شده بود که صورت‌ها و مجری‌های خوش چهره به عنوان برندهای رسانه‌ ملی معرفی شوند. اما ستاره‌های واقعی سیما افرادی نظیر سید ضیا الدین دری هستند که در سال ۱۳۹۷ دار فانی را وداع گفت. متاسفانه جشنواره جام جم سیما، مهمترین مولف فقیدش را در نخستین سال کوچ به عالم باقی نادیده گرفت. به نظر می‌رسد، ماموریت اصلی مدیران ارشد برای تقدیر از او به حضور در مراسم ختمش بسنده کرده‌اند. حتی آنطور که شنیده شده، برخی از مدیران میانی، از پرداخت برآوردهای مالی سریال سنجرخان و پرداخت حقوق فیلمنامه سریال به خانواده ایشان امتناع می‌کنند.

دری بزرگ مردی بود که علیه جریان فراماسونری در طول چهل سال انقلاب فیلم ساخت و با همه کارشکنی‌های علیه کشف حجاب رضاخانی سریال خوش رنگی را در قاب سیما نشاند، با کیف انگلیسی شکوه سینما را وارد جریان تلویزیون کرد، همان کاری بیست سال بعد HBO و نت فلیکس دارند انجام می‌دهند. آیا این همه ماندگاری و تاثیر، شایسته یک تقدیر کوچک در جشنواره جام جم سیما نبود؟

در چهل سالگی انقلاب سیدضیاالدین دری غایب بزرگ جشنواره جام جم سیما بود تا سلبریتی‌های نورسیده عرض اندام کنند. دری آرزو داشت جشن چهل سالگی انقلاب را ببیند اما در چهل سالگی انقلاب در جشنواره جام‌جم نادیده‌اش گرفتند.  

مردی که خدمات بزرگی را به تلویزیون ارائه داده است و با کیف انگلیسی مخاطبان سیما را در دهه هفتاد، به این رسانه بازگرداند، در نخستین جشن تلویزیون، پس از فقدانش، چرا جشنواره جام جم، آیین تجلیلی، از این ستاره از دست رفته‌ برگزار نکرد؟ آیا مدیران رسانه ملی ضیاالدین دری را از شایستگان سیما نمی‌دانستند؟ یا اینکه جریان گلزاری، چنان قابل اعتنا شده که یک تقدیر کوچک از سید ضیا، جشنواره جام جم را مخدوش می‌کند؟

 آیا این جشن، عرصه تجلیل از ستاره‌ها فیک (سلبریتی‌هایی) بود که امروز توسط مدیران نورسیده سیما، در دایره سرمایه‌های ملی گنجانده شده‌اند؟ آیا تفکر و اندیشه سیدضیاالدین دری که نگاهی معقولانه و انقلابی به تاریخ معاصر داشت، از سرمایه‌های همیشه ماندگار سیما محسوب نمی‌شد؟

 آیا برای سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی تجلیل از ضیاالدین دری و خانواده محترمش، مسئله‌اش نبود؟

جشنواره جام جم و نحوه جمع آوری آرا نشان می‌دهد ما با جشنی سلبریتی‌پرور مواجه بودیم که مطابق با پیش‌بینی‌های آقای دری پیش‌می‌رود. دقیقا پیش بینی ایشان صحیح بود. می‌گفت سلبریتی‌ها را به رسانه ملی می‌آورند و بعد از مطرح شدن هر کدام از آنها با استفاده از این خوب رویان بدون اندیشه، سرگرمی منهای تفکر را در این رسانه به مخاطبان حقنه خواهند کرد، من تا زنده‌ام با همه وجود در مقابل این تفکر خواهم ایستاد و کپی‌های آمریکایی تولید شده در سیما، زمانی آغاز شد که سیدضیاالدین دری در میان ما نبود.

روح شاد و خاطره‌اش گرامی که تمام پیش‌گویی‌ درست و واقعی بود.

*تسنیم